Płyty wiórowe

Płyta wiórowa to tworzywo drzewne wykonane przez sprasowanie pod wpływem temperatury, małych cząstek drewna (np. wióry skrawane, trociny, wióry waflowe, wióry pasmowe) i/lub inne cząstki lignocelulozowe (np. paździerze lniane, paździerze konopne, bagassa) z klejem. Jako spoiwa używa się najczęściej żywic aminowych (mocznikowo-formaldehydowych, melaminowo- mocznikowo-formaldehydowych), rzadziej żywic izocyjanianowych.

W zależności od przeznaczenia, najczęściej produkuje się płyty wiórowe jedno- lub trójwarstwowe. Płyty wiórowe dla meblarstwa są przykładem płyt trójwarstwowych: zewnętrzne warstwy wytworzone są z cząstek mniejszych rozmiarów (w tym mikrowiórów), większości płyty wiórowe wytwarza się w technologii prasowania płaskiego. Znane są również technologie prasowania płyt wiórowych na prasach kalandrowych, jak również wytłaczania (w ten sposób produkuje się płyty pełne oraz pustakowe.

Gęstośc płyt wiórowych

Płyty lekkie – do 500 kg/m3,
średnio ciężkie – 500-750 kg/m3,
ciężkie – ponad 750 kg/m3.
Najczęściej produkowane są płyty o gęstości 600-680 kg/m3

Rodzaje płyt wiórowych

W zależności od przeznaczenia, norma PN-EN 312 wyróżnia następujące typy płyt wiórowych:

• (P1) - płyty ogólnego stosowania do użytkowania w warunkach suchych,
• (P2) - płyty do wyposażenia wnętrz –również do wyrobu mebli- do użytkowania w warunkach suchych,
• (P3) - płyty nieprzenoszące obciążeń do użytkowania w warunkach wilgotnych,
• (P4) - płyty przenoszące obciążenia do użytku w warunkach suchych,
• (P5) - płyty przenoszące obciążenia do użytkowania w warunkach wilgotnych
• (P6) - płyty o podwyższonej zdolności do przenoszenia obciążeń do użytkowania w warunkach suchych
• (P7) - płyty o podwyższonej zdolności do przenoszenia obciążeń do użytkowania w warunkach wilgotnych.